Nasiona Szczawiu

Szczaw: cechy i uprawa witaminowych liści

Szczaw jest jednym z pierwszych, który cieszy nas kompleksem witamin po długiej zimie. Jego młode liście o lekko kwaśnym smaku napełnią twoje ciało ładunkiem wigoru i zdrowia. Po zakupie nasion szczaw jest dość łatwy w uprawie i rozpieszcza swoich bliskich tak przydatnym i orzeźwiającym zielonym barszczem! Roślina nie wymaga specjalnych warunków, choć dla obfitych zbiorów nie zaszkodzi poznać kilka sztuczek.

Szczaw kwaśny: opis i zastosowanie

Szczaw jest szeroko rozpowszechniony na wszystkich kontynentach, w sumie istnieje ponad 150 gatunków. W naszym kraju zwyczajowo spożywa się gatunek Rumex acetosa (szczaw zwyczajny) - wieloletnią roślinę zielną z rodziny rdestowatych. Po raz pierwszy wspomniano o niej we francuskich źródłach z XII wieku. W naszym kraju liście zaczęto wykorzystywać w kuchni stosunkowo niedawno. Teraz gospodynie domowe nie wyobrażają sobie swojej działki bez tej kultury.

Ogólny opis gatunku:

• korzeń - krótki, w kształcie pręta z rozgałęzieniami;
• łodyga - do 100 cm długości, wyprostowana i żebrowana, kolor zielony, ale u podstawy jest fioletowy;
• kwiatostan - wiechowaty, składający się z różowych lub czerwonych kwiatów, które otwierają się w czerwcu-lipcu;
• nasiona - małe, trójstronne, koloru czarno-brązowego z połyskiem;
• liście - ukorzenione, długoogonkowe, z wyraźnie widoczną żyłką w środku, blaszka do 15-20 cm długości;
• liście na łodydze są regularne, jajowato-podłużne.

Szczaw jako jeden z pierwszych daje zielone liście, bogate w witaminy i przydatne pierwiastki. Po długiej zimie jest bardzo popularny. Jest dodawany do sałatek, sosów, ciast, ale najczęściej na jego bazie gotuje się różne zupy, które są popularnie nazywane zielonymi lub zupami.

Właściwości lecznicze szczawiu

Szczaw jest produktem niskokalorycznym, na 100 g jest 20-22 kcal. Zawiera białko, żelazo, witaminy (kwas foliowy, niacynę, beta-karoten i inne), potas, jod i inne pierwiastki. Korzystne są młode liście szczawiu, ponieważ zawierają więcej kwasu jabłkowego i cytrynowego, podczas gdy kwasu szczawiowego jest mniej.

Korzyści dla organizmu:

• poprawia trawienie
• łagodzi alergiczne swędzenie skóry;
• działanie przeciwbólowe;
• wzmacnia układ odpornościowy.

W minionych stuleciach z pomocą rośliny skutecznie leczono szkorbut, zapalenie stawów. Z pomocą nasion zatrzymał krwawienie. Dziś roślina nadal jest stosowana w medycynie.

Wiosną lub w upalny dzień przyjemnie jest zerwać świeży młody liść szczawiu, umyć go i zjeść, czując przyjemną kwaskowatość, wypełniając organizm brakującymi witaminami.

Sadzenie szczawiu w otwartym terenie

Rumex acetosa jest uprawiany na tej samej działce przez okres do 4 lat. Po tym czasie plon może wyraźnie spaść i konieczne będzie wybranie nowego miejsca do wysiewu nasion.

Zalecenia dotyczące sadzenia:

• Kiedy sadzić szczaw - nasiona można wysiewać wiosną, w czerwcu-lipcu lub październiku-listopadzie;
• miejsce - słoneczne, tak aby wody gruntowe spływały nisko z powierzchni (głębiej niż 1 m);
• gleba - żyzna, bogata w próchnicę, lekko kwaśna o dobrej wilgotności;
• rozstawa - między rzędami pozostawić odstęp 25 cm, między nasionami około 5 cm;
• głębokość - nasiona umieszcza się w ziemi na 1-2 cm, zagęszcza glebę i podlewa.

Siew letni dobrze się wzmocni i da dużo soczystych liści następnej wiosny, ale musi być regularnie nawilżany. Siew zimowy jest niebezpieczny, ponieważ kiełki mogą wzejść przed samymi mrozami, co jest dla nich katastrofalne. Najlepszym czasem na siew jest wiosna, kiedy gleba jest nasycona wilgocią, a wszystkie sadzonki pojawiają się w tym samym czasie, tworząc piękne zielone rabaty.

Szczaw: uprawa i zbiór na zimę

Pielęgnacja szczawiu zwyczajnego obejmuje spulchnianie, pielenie, podlewanie, nawożenie. Ziemia nie powinna wysychać, w przeciwnym razie roślina zacznie wypuszczać strzały, a jakość zbiorów pogorszy się. Łodygi kwiatowe powinny być usuwane w odpowiednim czasie.

Po podlaniu należy poluzować międzyrzędzia i usunąć chwasty. Pracę można ograniczyć, ściółkując grządki materią organiczną.

Zaleca się nawożenie szczawiu dwa razy w sezonie. W następnym roku kulturę należy karmić kompleksem mineralnym, który zawiera superfosfat, mocznik, potas. Dodaj azot po każdym cięciu liści, aby roślina szybko przywróciła zieleń.

Po jakim czasie szczaw kiełkuje? Odpowiedź zależy od odmiany. Gatunki szybko dojrzewające, w tym odmiana szerokolistna, są gotowe do cięcia po 45-50 dniach. Do tego czasu na każdej roślinie powinno uformować się 4-5 dużych listków.

Etapy zbioru:

• oczyścić teren z chwastów;
• odcięcie liści (do 4 cm wysokości od ziemi);
• poluzować glebę między krzewami.

W okresie od maja do lipca możliwe są trzykrotne zbiory. Ostatni raz liście można ściąć na miesiąc przed spodziewanymi przymrozkami, aby roślina miała czas na wzmocnienie się i dobre zbiory następnej wiosny.

Na zimę przydatny szczaw jest zwykle konserwowany w małych szklanych pojemnikach, tak aby wystarczył na jedną zupę lub barszcz. Najprostszym sposobem jest pocięcie umytych liści, które należy mocno wcisnąć do słoika, zalać zimną wodą i uszczelnić. Również przed zakorkowaniem liście można ugotować lub utrzeć z solą. Można również zamrozić zieleninę ze szpinakiem, ale wtedy traci się przyjemną kwaskowatość. Do celów leczniczych Rumex jest zwykle suszony.

Kup szczaw (nasiona) w Polsce

Szczaw jest integralną częścią kuchni polskiej, zwłaszcza pierwszych dań. Aby uzyskać obfite zbiory, bylinę należy wysiewać co 3-4 lata, używając wysokiej jakości nasion odmian odpornych na mróz. Sklep internetowy Garden Number One oferuje klientom hurtowym szybką dostawę, nasiona o doskonałym kiełkowaniu w hurtowo niskich cenach. Złóż zamówienie na stronie, a wkrótce będziesz mógł je odebrać w najbliższym urzędzie pocztowym miasta w Polsce.